What do you think?
Rate this book
Cehenneme Övgü: Gündelik Hayatta Totalitarizm
Bazı eleştirmenlerin "şeytanın avukatı" sıfatını yakıştırdıkları Gündüz Vassaf'ın "gözden geçirilmiş ve genişletilmiş yeni baskısı"yla sunduğumuz Cehenneme Övgü'sü, içimizde büyütüp yaşattığımız küçük 'totaliter dünyalar'ımızı afişe ediyor, daha doğrusu 'yüzümüze vuruyor'. Totalitarizmin -anne karnındaki bebeğin beslenmesi gibi- bireyle toplumu bağlayan göbek bağıyla semirdiğini, hayata ilişkin algılarımızı ve kimi dayatılan kimisini de gönüllü olarak kabul ettiğimiz kavramları irdeleyerek gösteriyor. Cehenneme Övgü, yazarın kendiyle hesaplaştığı, herkesi de hesaplaşmaya çağıran, hatta kışkırtan bir kitap.
279 pages, Paperback
First published January 1, 1992
About the author
Gündüz Vassaf
27 books297 followersGündüz Vassaf (d. 1946, ABD), Türk yazar ve psikolog.
Liseyi İstanbul Robert Koleji'nde tamamladıktan sonra 1968'de George Washington Üniversitesi'nde psikoloji eğitimi gördü. 1977'de Ankara Hacettepe Üniversitesi'nden doktorasını alan Vassaf, uzun bir süre Ankara Üniversitesi Mediko-Sosyal Merkezi'nde öğrencilere psikolojik danışmanlık yaptı. Uluslararası Psikologlar Konseyi yönetim kurulu üyeliğinde bulunan Gündüz Vassaf, 12 Eylül askeri darbesinden sonra öğretim üyeliği yaptığı Boğaziçi Üniversitesi'nden istifa etti.
O tarihten sonra Kassel, Bremen ve Marburg Üniversitelerinde öğretim üyeliği, Kanada'da McGill Üniversitesi Center for Developing Area Studies'te konuk akademisyen, Amsterdam'da Averoes Stichting'de klinik psikolog, Viyana'da Institut für Höhere Studien 'de konuk araştırmacı olarak bulundu.
Yazar, psikoloji alanındaki eserlerinden çok, tarihe farklı bir bakış açısıyla yaklaştığı çalışmalarıyla tanınmaktadır. Halen Radikal gazetesinde köşe yazarlığı yapmaktadır. İnsan, tarih, sosyoloji, popüler kültür konularında her Pazar yayınlanan Gerçek Orada Bir Yerde adlı sohbet programında Murat Belge ve Şerif Mardin ile birlikte yer aldı.
Liseyi İstanbul Robert Koleji'nde tamamladıktan sonra 1968'de George Washington Üniversitesi'nde psikoloji eğitimi gördü. 1977'de Ankara Hacettepe Üniversitesi'nden doktorasını alan Vassaf, uzun bir süre Ankara Üniversitesi Mediko-Sosyal Merkezi'nde öğrencilere psikolojik danışmanlık yaptı. Uluslararası Psikologlar Konseyi yönetim kurulu üyeliğinde bulunan Gündüz Vassaf, 12 Eylül askeri darbesinden sonra öğretim üyeliği yaptığı Boğaziçi Üniversitesi'nden istifa etti.
O tarihten sonra Kassel, Bremen ve Marburg Üniversitelerinde öğretim üyeliği, Kanada'da McGill Üniversitesi Center for Developing Area Studies'te konuk akademisyen, Amsterdam'da Averoes Stichting'de klinik psikolog, Viyana'da Institut für Höhere Studien 'de konuk araştırmacı olarak bulundu.
Yazar, psikoloji alanındaki eserlerinden çok, tarihe farklı bir bakış açısıyla yaklaştığı çalışmalarıyla tanınmaktadır. Halen Radikal gazetesinde köşe yazarlığı yapmaktadır. İnsan, tarih, sosyoloji, popüler kültür konularında her Pazar yayınlanan Gerçek Orada Bir Yerde adlı sohbet programında Murat Belge ve Şerif Mardin ile birlikte yer aldı.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 343 reviews
May 20, 2015
Totalitarizm kelimesinin sözlük anlamını öteden beri bilirdim de bu kadar totaliter olduğumu bu kitaptan önce bilmezdim. Muhalif bir yapınız varsa, gerçeklerle yüzleşmeyi keyifsiz de olsa seviyorsanız bu kitap tam size göre. Kesinlikle tavsiye ederim. Sözde özgürlükçü yapımızın ardında aslında ne kadar totaliter olduğumuzu, hemen her şeyi kalıplar çerçevesinde düşündüğümüzü, herkesi kendi kalıplarımıza uydurma eğilimimizi çarpıcı örneklere anlatan etkileyici bir kitap.
Yer yer, bizi bu kadar sıkıştıran yazarın kendi yaşamının nasıl olduğunu bir hırsla merak ettim. Ancak kitabın sonlarına doğru önsözü bir kez daha okuduğumda yazarın samimiyetiyle garip bir mutluluk duydum. Okuduğum için gerçekten memnun oldum ve arada sırada elime bazı bölümleri tekrar okumayı düşünüyorum. Sorgulamayı, şeytanı oynamayı seviyorsanız okuyun pişman olmazsınız.
Yer yer, bizi bu kadar sıkıştıran yazarın kendi yaşamının nasıl olduğunu bir hırsla merak ettim. Ancak kitabın sonlarına doğru önsözü bir kez daha okuduğumda yazarın samimiyetiyle garip bir mutluluk duydum. Okuduğum için gerçekten memnun oldum ve arada sırada elime bazı bölümleri tekrar okumayı düşünüyorum. Sorgulamayı, şeytanı oynamayı seviyorsanız okuyun pişman olmazsınız.
November 19, 2017
"Zaman'ın inim inim inleyen köleleri olmamak için sarhoş olun durmamacasına! Şarapla, şiirle ya da erdemle, nasıl isterseniz."
Son sayfa..
Son sayfa..
August 4, 2018
Mutlaka herkesin okuması gerektiğini düşündüğüm bir kitap oldu. Kitap gündelik hayatımızda karşılaştığımız ve yadsıdığımız totaliter olan her gücü sorguluyor o açıdan belli konularda bir farkındalık yaratıyor. Çok fazla altını çizdiğim yer oldu, bir süre başucumda duracak ve dönüp dönüp belli yerlerini okuyacağım. Herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ederim.
“Şu önceden kestirebilir totaliter yaşamlarımız, insan ruhuna bir hakaret değilse, nedir ?”
“İnsanlar hiçbir zaman bugünkü kadar seçim yapmamış, başkalarını hiçbir zaman bu yüzyıldaki kadar seçtikleri şeylere göre değerlendirmemişlerdir.”
“Şu önceden kestirebilir totaliter yaşamlarımız, insan ruhuna bir hakaret değilse, nedir ?”
“İnsanlar hiçbir zaman bugünkü kadar seçim yapmamış, başkalarını hiçbir zaman bu yüzyıldaki kadar seçtikleri şeylere göre değerlendirmemişlerdir.”
May 10, 2015
Kendinizle sert bir yüzleşmenin ta kendisidir.Adım adım cümlelerin altı çizilmesi gereken bir çalışma olduğunu düşünüyorum.
August 17, 2016
4,3
Farklı bir kitap diye başlayayım. Zira kendi içinde dikteleriyle, çoğumuzun düşüncelerini ters köşe edebilecek bakış açılarıyla, değişik fikirleri önümüze keşfedilmemiş bir kıtanın haritasının gösterildiği atlas gibi serebiliyor.
Katıldığım pek çok düşünce olduğu gibi karşı fikirde olup, "kesinlikle olamaz!" deidiğim yönleri de vardı. çocukların cinsel eğitimi konusunda ailenin tüm faliyetlerini(!) aynı odada gerçekleştirmesi fikrini sevmediğim gibi antipatik buldum mesela.
Kitapta karşınıza çıkacak pek çok düşünce radikal olarak tanımlanabilecek düzeyde. Buna rağmen hak verdiğim, cümlesel bazda yerimi kullandığım pek çok nokta da mevcut.
İlgimi çeken konulardan bazılarına dair alıntılarımsa şöyle:
"Cehennem sadece yargılayanlar ve yargılanmayı kabul edenler için kötüdür..."
"İktidarların en büyük korkusu muhalefet değil, ciddiye alınmamaktır."
Farklı bir kitap diye başlayayım. Zira kendi içinde dikteleriyle, çoğumuzun düşüncelerini ters köşe edebilecek bakış açılarıyla, değişik fikirleri önümüze keşfedilmemiş bir kıtanın haritasının gösterildiği atlas gibi serebiliyor.
Katıldığım pek çok düşünce olduğu gibi karşı fikirde olup, "kesinlikle olamaz!" deidiğim yönleri de vardı. çocukların cinsel eğitimi konusunda ailenin tüm faliyetlerini(!) aynı odada gerçekleştirmesi fikrini sevmediğim gibi antipatik buldum mesela.
Kitapta karşınıza çıkacak pek çok düşünce radikal olarak tanımlanabilecek düzeyde. Buna rağmen hak verdiğim, cümlesel bazda yerimi kullandığım pek çok nokta da mevcut.
İlgimi çeken konulardan bazılarına dair alıntılarımsa şöyle:
"Cehennem sadece yargılayanlar ve yargılanmayı kabul edenler için kötüdür..."
"İktidarların en büyük korkusu muhalefet değil, ciddiye alınmamaktır."
December 4, 2020
“Biz totaliteriz, çünkü insan türü olarak yasam anlayışımız sevgi ve barışa değil, güç ve egemenliğe dayalı. Öteki türler üzerinde gücümüz var. Hayvanları evcilleştiriyoruz. Sirklere ve hayvanat bahçelerine kapatıyoruz onları. Bitkileri botanik bahçelerine koyuyor, evlerimizin ta içine hayvanlarla bitkileri alıyoruz. Köpeklere türlü numaralar öğreterek, kedileri bir parça sicim pesinde koşturarak, kuşların çiftleşmelerini, sinek yiyen bitkileri seyrederek kendi evimizin! içinde tüm yaşamın hakimi olup çıkıyoruz. Bütün bunlar bize muazzam bir güç kaynağı veriyor. Bizler egemenleriz! Uyruklarımızı besliyoruz. Onlar, yasamak için bizlere muhtaç. Canımız çektiği zaman oynuyoruz onlarla. Canımız çektiği zaman şımartıyoruz. İstediğimizde sevip okşuyor, istemediğimizde yanımızdan kovalıyoruz. Onları hadım etmeye ya da kısırlaştırmaya karar veriyoruz. Biz homo sapiens'ler, kendi evlerimizde bile, her Allahın günü, çocuklarımızla birlikte, bütün öteki türleri acımasızca yönetiyoruz.”.
Gündüz Vassaf kanıksadığımız, günlük hayatımızın parçası olan çok basit kavramları totalitarizme bağlayarak bireysel ve toplumsal düzeyde oluşturduğumuz bütün yapıtaşlarını yıkmaya gelmiş sanki. Gündelik hayatımızı sarıp sarmalayan din, özgürlük ilişkiler, aşk ve seks, çocuk, teknoloji, yaşam ve ölüm gibi konularda aslında fark etmeden nasıl totaliter bir düzen içerisinde olduğumuzu suratımıza tokat gibi çarpıyor. Her bir bölüm diğerinden daha ilginç. Vassaf’ın düşüncelerinin oldukça radikal ve üslubunun ise fazlasıyla sert olduğunu söylemek gerekiyor. Bu kitabı okumak dikenli çalılar arasından yürümek gibi. İster katılın ister katılmayın fikirlerine, gün sonunda zihninizin fazlasıyla açılacağından emin olabilirsiniz. Asla aklımıza getirmediğimiz, üzerinde fazla kafa yormadığımız birçok önemli konuyu bambaşka bir perspektifle masaya yatırıyor Vassaf. Düşüncenin sınırlarını zorlayacak, bambaşka zihinsel kapılar açacak ilginç bir kitap, kesinlikle okunmalı.
“Büyüme süreci, çocuğun kendine özgü ruhsal yapısını ve bağımsızlığını kaybetme sürecidir. Büyüme sürecindeki çocuk, “uygarlaştırılan” bir yerliye benzer. Anne ve babanın görevi çocuğun vahşi ve özgür ruhunu ezmek, okula, topluma ve devlete uysal bir çocuk teslim etmektir. Çocuk okuldaki kural ve düzenlemelere uymayı beceremezse, anneyle babanın onu kötü yetiştirmiş olduğu düşünülür. Çocuk anne ve babasından fiziksel olarak bağımsızlaştığında, çağın ruhuna bağımlı olmaya da çoktan hazır hale gelmiştir.”
Gündüz Vassaf kanıksadığımız, günlük hayatımızın parçası olan çok basit kavramları totalitarizme bağlayarak bireysel ve toplumsal düzeyde oluşturduğumuz bütün yapıtaşlarını yıkmaya gelmiş sanki. Gündelik hayatımızı sarıp sarmalayan din, özgürlük ilişkiler, aşk ve seks, çocuk, teknoloji, yaşam ve ölüm gibi konularda aslında fark etmeden nasıl totaliter bir düzen içerisinde olduğumuzu suratımıza tokat gibi çarpıyor. Her bir bölüm diğerinden daha ilginç. Vassaf’ın düşüncelerinin oldukça radikal ve üslubunun ise fazlasıyla sert olduğunu söylemek gerekiyor. Bu kitabı okumak dikenli çalılar arasından yürümek gibi. İster katılın ister katılmayın fikirlerine, gün sonunda zihninizin fazlasıyla açılacağından emin olabilirsiniz. Asla aklımıza getirmediğimiz, üzerinde fazla kafa yormadığımız birçok önemli konuyu bambaşka bir perspektifle masaya yatırıyor Vassaf. Düşüncenin sınırlarını zorlayacak, bambaşka zihinsel kapılar açacak ilginç bir kitap, kesinlikle okunmalı.
“Büyüme süreci, çocuğun kendine özgü ruhsal yapısını ve bağımsızlığını kaybetme sürecidir. Büyüme sürecindeki çocuk, “uygarlaştırılan” bir yerliye benzer. Anne ve babanın görevi çocuğun vahşi ve özgür ruhunu ezmek, okula, topluma ve devlete uysal bir çocuk teslim etmektir. Çocuk okuldaki kural ve düzenlemelere uymayı beceremezse, anneyle babanın onu kötü yetiştirmiş olduğu düşünülür. Çocuk anne ve babasından fiziksel olarak bağımsızlaştığında, çağın ruhuna bağımlı olmaya da çoktan hazır hale gelmiştir.”
March 17, 2021
İnanılmaz bir başucu kitabı... Özellikle çocuk sahibi olmakla ilgili olan bölüm kafamdaki bir çok soruya yanıt bulmamı sağladı. Kitaba başlarken başka bir insandım. Müthiş!
June 3, 2022
3.5 yıldız. Kitabın bütününü paylaşmadığım görüşlerini benimle paylaşan birini dinlermiş gibi okudum. Yer yer "Bunu fark eden biri var" ya da "Bunu düşünmüş biri var demek ki" gibi ifadeleri aklımdan geçirmemi sağlayan küçük detaylar vardı kitapta...
Kitabın beni rahatsız eden birkaç yönü var. Bunlardan ilki "Şu totaliter, bu totaliter, bu da..." diye pek çok şeye "totaliter" etiketi yapıştırılması ve bu kadar çok totalitarizmden bahsedilmesine rağmen yazarın totalitarizmden ne anladığını söylememiş olması. Bir diğeri ise kitabın 52. sayfasında geçen şu ifadelerle ilgili: "Oysa psikiyatride, tedavinin (hiç tedavi yapılmamasına göre) etkili olduğunu ya da belli bir tedavi yönteminin bir diğerinden daha etkili olduğunu kanıtlayan hiçbir bilimsel kanıt yoktur.". Şimdi bu tarz kanıtlar bolca mevcut ve bu tarz kanıtlar o zaman da (1986) mevcuttu. Vassaf bu kanıtları sunan çalışmaları keyfi olarak görmezden gelmiş olmalı. Ya da daha kötüsü, okurların kendi düşündüğü gibi düşünmelerini sağlamak için gerçekleri çarpıtma hakkını kendinde görmüş.
Kitabın beni rahatsız eden birkaç yönü var. Bunlardan ilki "Şu totaliter, bu totaliter, bu da..." diye pek çok şeye "totaliter" etiketi yapıştırılması ve bu kadar çok totalitarizmden bahsedilmesine rağmen yazarın totalitarizmden ne anladığını söylememiş olması. Bir diğeri ise kitabın 52. sayfasında geçen şu ifadelerle ilgili: "Oysa psikiyatride, tedavinin (hiç tedavi yapılmamasına göre) etkili olduğunu ya da belli bir tedavi yönteminin bir diğerinden daha etkili olduğunu kanıtlayan hiçbir bilimsel kanıt yoktur.". Şimdi bu tarz kanıtlar bolca mevcut ve bu tarz kanıtlar o zaman da (1986) mevcuttu. Vassaf bu kanıtları sunan çalışmaları keyfi olarak görmezden gelmiş olmalı. Ya da daha kötüsü, okurların kendi düşündüğü gibi düşünmelerini sağlamak için gerçekleri çarpıtma hakkını kendinde görmüş.
April 6, 2017
1 hafta önce Vassaf Hoca'nın ilk kitabını okuduğum zaman söylediğim her sey'i yok saymakla başlayalım. Demek ki bir kitapla insan ve yazar değerlendirmemek gerektiğini bizzat ve bir kere daha öğrenmiş bulunuyorum. Kitaba gelecek olursak her türden ve hangi alanla uğraşıyor olursanız olun kesinlikle psiko-sosyal, doğa, erdemler, evrensel ahlak ilkeleri, sanat ve varolma üzerine inanılmaz çıkarımlarda bulunmuş.. Sanırım ilk defa bir kitapta altı çizilecek yerin fazlalığından tüm kitabı koyu bir kalemle çizilmiş olarak varsaydım ve kitaplığımın en iyileri arasına yerleştirdim. Gündüz Vassaf tam anlamıyla, Batı-Doğu uygarlıklarını inanılmaz sindirip toplumumuzu ve dünya insanı olmanın ontolojisini kendi dimağından damıtıp sayfalara aktarmış. Saygılar sunarım.
December 21, 2018
Cehenneme Övgü’yle ilgili duyduğum bazı yorumlar kitabı yaklaşık iki sene rafta bekletmeme yol açtı. Mesela “düşünceleri aşırıya kaçıyor, rahatsız edici, ya da dante’nin ilahi komedyasını okumadan anlamazsın başlama!” tarzı yorumlar... Hiçbirine katılmıyorum ve okuduğum en iyi düşünce kitaplarından biri olduğunu düşünüyorum. Hatta kitabın söylediklerini unutmaktan bile korktum.
Mutlaka okuyun, tamamını okumayacaksanız da açın benim için, kendiniz için, bu toplum için kitabın dördüncü ve on altıncı bölümlerini okuyun. Kitabın bütününe beş yıldız verdiysem o bölümler tek başına on üç yıldız falan eder çünkü.
Mutlaka okuyun, tamamını okumayacaksanız da açın benim için, kendiniz için, bu toplum için kitabın dördüncü ve on altıncı bölümlerini okuyun. Kitabın bütününe beş yıldız verdiysem o bölümler tek başına on üç yıldız falan eder çünkü.
January 21, 2022
Totalitarizm eleştirisi ile nihilizme giriş arasında kalmış fikirlerin ifadesi oldu benim için kitap. Son bölümlerde evrim ve genetiğe ayrılmış uzun bölümler var. Kitabın yazılış tarihini de göz önünde bulundurmama rağmen, ortaya sürülen fikirler o zamanın bilgi seviyesinin çok altında ve yanlı. Evrim ve yaratılış teorilerinin aslında ortak paydada birleştiğine dair anlamsız fikirler okudum. Sanki vasat örnekleri ortaya koyup, okuyucuyu kendi fikirlerine çekme yolu güdülmüş.
Read
June 12, 2021Puan yok.
Upuzun bir eksi sozluk entry'si okumusum gibi hissediyorum. Etrafimizdaki minik totalitarizmleri tespit etmis yazar. 20 yil once universiteye yeni baslamis bir ogrenci olarak okusaydim 'hmm guzel tespit' derdim belki. Ama yil 2021 yani. Bilemiyorum.
Upuzun bir eksi sozluk entry'si okumusum gibi hissediyorum. Etrafimizdaki minik totalitarizmleri tespit etmis yazar. 20 yil once universiteye yeni baslamis bir ogrenci olarak okusaydim 'hmm guzel tespit' derdim belki. Ama yil 2021 yani. Bilemiyorum.
May 13, 2021
Sevişin... Yorum yapmadan. Kayıt kuyut koymadan. O 'an'ın' huzuruna kabul edilmeyi beklemeden
öpüşün. Yürüyün, yürüyün, yürüyün.. 'An'ı beklemek icin durmayın. 'An'lar, zaman icinde geri götürür. sizi. içiinde bulunduğumuz 'an'ı dondurarak geçmişe kaçarız. O 'an'ı, simdiyi dondurarak, gecmisin bir parcası haline geliriz. Zamanla birlikte akın, durmadan yürüyün. Bir sonraki 'an'ı beklemeyin.
Gerceği gormeyi reddediyoruz. Ne var ki yeni gercekliği biliyoruz aslında: Okullarda
“quark”ların varlığını, elektromanyetik enerjiyi, quantum teorisini ve Heisenberg'in belirsizlik ilkesini tekrarlayıp duruyoruz. Ama hala merkezci olgulara dayanan bilimsel evren bilincimiz ile tur bilincimizi bir arada barındırmanın, bu celiskili ucları birbiriyle bağdastırmanın bir yolunu bulduğumuz görülüyor. Bu anlamda sizoid, ikiye bolunmus bir kisiliğe sahip olduğumuz soylenebilir. Evrenle ilgili olguları, gunes sisteminin yasını ve benzer bilgileri papağan gibi tekrarlayıp duruyoruz. Butun bunlar bir kulağımızdan girip obur kulağımızdan cıkıyor. Yeni bilgileri oylesine ezberliyoruz. Bize bir sey ifade etmiyor. Aramızdan kac kisi homo sapiens'in, kendi turumuzun yasını bilir? Kacta kaçımız Dunya'nın, Ay'ın ve Gunes'in yaşını bilir? Oysa insanların doğum gunlerine, evlilik yıldonumleri-ne, ulusal bayram gunlerine ne buyuk onem veririz. Kendi torelerimize, rituellerimize gosterdiğimiz abartılmıs patolojik merak sayesinde asla unutmadığımız tarihler vardır.
Bir sonraki 'an' diye bir sey yok. Sonra diye bir sey yok. Akış sürer gider. 'An'ın parcası olun. Her 'anla birlikte yaşayın. Böylece kaldırın anları. Hiçbir 'an' olması gerektiği gibi değildir. Soyle olsaydı, boyle olmalıydı diye dusunmek anlamsız. 'Anları düzenleyemeyiz. Yaşamları duzenleyemeyiz. Ne kendimizinkini ne de baskalarınınkini.
İnsanı mutlu etmesi gereken bir 'an' yoktur. İnsan mutlu bir 'an' siparis edemez; ne gecmisten, ne de gelecekten.
'Öğle yemeğini acıktığımız icin değil saat on iki olduğu icin yiyoruz; uykumuz geldiği icin
değil, gec olduğu icin yatıyoruz; calar saatin alarmıyla (evet alarm durumuyla!) uyanıyoruz, doğal bir şekilde uyanacak yerde. Yasamlarımızı kol ve masa saatlerine, saatlere ve dakikalara göre
duzenliyoruz.'
Bu alıntılamalar, dönüp baktığım her anda beni silkelesin istedim. Neyi, neden, ne amaçla, nasıl yaptığımızı daha farklı sorgulayarak aslonana ulaşabileceğim bir yolculuk için.
öpüşün. Yürüyün, yürüyün, yürüyün.. 'An'ı beklemek icin durmayın. 'An'lar, zaman icinde geri götürür. sizi. içiinde bulunduğumuz 'an'ı dondurarak geçmişe kaçarız. O 'an'ı, simdiyi dondurarak, gecmisin bir parcası haline geliriz. Zamanla birlikte akın, durmadan yürüyün. Bir sonraki 'an'ı beklemeyin.
Gerceği gormeyi reddediyoruz. Ne var ki yeni gercekliği biliyoruz aslında: Okullarda
“quark”ların varlığını, elektromanyetik enerjiyi, quantum teorisini ve Heisenberg'in belirsizlik ilkesini tekrarlayıp duruyoruz. Ama hala merkezci olgulara dayanan bilimsel evren bilincimiz ile tur bilincimizi bir arada barındırmanın, bu celiskili ucları birbiriyle bağdastırmanın bir yolunu bulduğumuz görülüyor. Bu anlamda sizoid, ikiye bolunmus bir kisiliğe sahip olduğumuz soylenebilir. Evrenle ilgili olguları, gunes sisteminin yasını ve benzer bilgileri papağan gibi tekrarlayıp duruyoruz. Butun bunlar bir kulağımızdan girip obur kulağımızdan cıkıyor. Yeni bilgileri oylesine ezberliyoruz. Bize bir sey ifade etmiyor. Aramızdan kac kisi homo sapiens'in, kendi turumuzun yasını bilir? Kacta kaçımız Dunya'nın, Ay'ın ve Gunes'in yaşını bilir? Oysa insanların doğum gunlerine, evlilik yıldonumleri-ne, ulusal bayram gunlerine ne buyuk onem veririz. Kendi torelerimize, rituellerimize gosterdiğimiz abartılmıs patolojik merak sayesinde asla unutmadığımız tarihler vardır.
Bir sonraki 'an' diye bir sey yok. Sonra diye bir sey yok. Akış sürer gider. 'An'ın parcası olun. Her 'anla birlikte yaşayın. Böylece kaldırın anları. Hiçbir 'an' olması gerektiği gibi değildir. Soyle olsaydı, boyle olmalıydı diye dusunmek anlamsız. 'Anları düzenleyemeyiz. Yaşamları duzenleyemeyiz. Ne kendimizinkini ne de baskalarınınkini.
İnsanı mutlu etmesi gereken bir 'an' yoktur. İnsan mutlu bir 'an' siparis edemez; ne gecmisten, ne de gelecekten.
'Öğle yemeğini acıktığımız icin değil saat on iki olduğu icin yiyoruz; uykumuz geldiği icin
değil, gec olduğu icin yatıyoruz; calar saatin alarmıyla (evet alarm durumuyla!) uyanıyoruz, doğal bir şekilde uyanacak yerde. Yasamlarımızı kol ve masa saatlerine, saatlere ve dakikalara göre
duzenliyoruz.'
Bu alıntılamalar, dönüp baktığım her anda beni silkelesin istedim. Neyi, neden, ne amaçla, nasıl yaptığımızı daha farklı sorgulayarak aslonana ulaşabileceğim bir yolculuk için.
August 6, 2016
Anlatmaya çalıştığıyla bu kadar çelişen bir kitap bulmak epey enteresan bir deneyim oldu. Bu kadar el üstünde tutulmasını, övülmesini zinhar anlayamadım bitene kadar. En mantıklı açıklamam kolay okunabilir olması, bununla ilgili olarak da muadilli kitaplara göre daha net anlaşılabilmesi yönünde.
February 6, 2017
başları harika ama sonlarda hem tekrara düşüyor hem de çok uç tespitlere daha az ikna etmeye çalışarak sizi biraz itiyor. yine de bahsettiği konularda bakış açınızı genişletecek bir kitap; 3,5'tan 4.
June 20, 2017
Çok agresif. Herşeye itiraz etmiş. Köleleştirildiğimizi ve aslında hayatımızın hiç bir anında özgürce karar veremediğimizi anlatmış uUn uzadıya. Özgür olmanın size sunulan seçeneklerden birini dilediğince seçmek olmadığını, bunun aslında modern köleliğin bir numaralı taktiği olduğunu, özgürlüğün ise tam manasıyla size hiç bir seçeneğin sunulmaması olduğunu, hayatı gelişine yaşamak olduğunu anlatmış. İpin ucubçnda ki havucun peşinde koşan tavşanlar olduğumuzu ve bunun özgürlük olduğuna inandırıldığımızı anlatmış.
Ulan bu kadarıda fazla yahu dedirtiyor.
Tamam haklısın köleleştiriliyoruz ama sende biraz fazla abartmıyor musun sencede?
Ulan bu kadarıda fazla yahu dedirtiyor.
Tamam haklısın köleleştiriliyoruz ama sende biraz fazla abartmıyor musun sencede?
February 23, 2021
Baş ucu kitabım olacak, ne zaman soru işaretlerim olağandan fazla zihnimi işgal etse dönüp okuyacağım...
Bir çok yerin altını çizip bana yaptığı çağrışımlar doğrultusunda notlar aldım, okurken çok keyif aldım çünkü bir bölümü okuduktan sonra üzerine düşünerek fikirlerin zihin tabanıma nüfuz etmesini sağladım.(olduğu gibi değil kendime has bir şekillendirme ile:))
O zaman istikamet "Cennetin Dibi"...
"Hayatta olma bilinci kendini daha güçlü bir şekilde hissettirir geceleri, ölümün varlığı da öyle. "Yaşamın anlamı" gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam, gecenin konusudur."
Bir çok yerin altını çizip bana yaptığı çağrışımlar doğrultusunda notlar aldım, okurken çok keyif aldım çünkü bir bölümü okuduktan sonra üzerine düşünerek fikirlerin zihin tabanıma nüfuz etmesini sağladım.(olduğu gibi değil kendime has bir şekillendirme ile:))
O zaman istikamet "Cennetin Dibi"...
"Hayatta olma bilinci kendini daha güçlü bir şekilde hissettirir geceleri, ölümün varlığı da öyle. "Yaşamın anlamı" gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam, gecenin konusudur."
January 10, 2022
O qədər bəyənmədim ki kitabı. Özü özüylə tərs düşən, ümumiləşdirmə içində boğulan, elmi pafosdan ibarət, dayanağı olmayan kitabdır.
April 24, 2019
Öncelikle kitabın orijinal başlığı "prisoners of ourselves: totalitarianism in every day life" neden çeviride "cehenneme övgü" olarak seçilmiş onu pek anlamadım. Bence orijinal başlığı kitabın içeriği ile çok daha uyumlu. Günlük hayattan çok farklı konular ele alıp, okuyucuyu düşünme tembelliğinden uzaklaştıran ve özgürlükçü anlatım tarzıyla totaliter oluşumu gözler önüne seren bir kitap. Kişinin dünya görüşüne göre şekillenebilecek ve yoruma açık bir kitap, otoriter düşünceye sahip bireylerin pek sevebileceğini düşünmüyorum. Kitabın sonundaki "sarhoş olun" adlı Charles Baudelaire şiiri pek yakışmış.
February 11, 2021
Gündüz Bey'in psikoloji alanındaki deneyimi ve bilgisiyle desteklenmiş bir şekilde, felsefi nitelikte sayılabilecek günlük yaşam üstüne yoğunlaşan düşüncelerini okumak benim için çok keyifliydi.
August 21, 2022
Güzel bir insan ve toplum çözümlemesi. Dili buyurgan ve agresif. Onun dışında kitabı beğendim, ufuk açıcı buldum:)
February 13, 2021
Yine boyumu aşan bir kitap okumuş olmanın beyin yanmasını yaşıyorum 🤓
Bir kerede okuyup kenara koyacağınız bir kitap değil bu, ara ara sayfalarını karıştırmak isteyeceğiniz başucu kitabı niteliğinde. Ben bu kitabı yorumlamaya yetkin miyim ondan emin değilim 😃 Ağzım var konuşuyorum
Özellikle günlük hayata dair yaptığı çok ince tespitler, uyuşmazlıkla ilgili olan bölüm ve elbetteki “özgürlük” tanımlamalarını çok beğendim.
Bir sürü yerin altını çizdim buraya alıntıları eklemeye kalksam sığmaz sanırım 😄
Kısacası ben çok sevdim kitabı ✌🏻
“Başlangıçta söz vardı. Ve söz Tanrı'ya, peygamberlere aitti. Söz, yaratanındı. Zamanla söze başkaları da ortak oldu. Ticaret ve teknoloji bu süreci hızlandırdı. Matbaa, yerel dillerin kullanımı, genel eğitim ve sonunda radyo, phone vs. herkesi söze etti ortak. Hepimiz söze ve onun devamı thinyaya sahip olduk. Dünyaya sahip olma çabamızla onu bir bütün olmaktan çıkarıp kısırlaştırdık, kendi sözcüklerimizin içine hapsettik. Hükmeden artık biziz. Söz bizim!”
“Bir yandan spor için başka canlı türlerini öldüren avcılara kupalar, ödüller verirken, bir yandan da kendi türünden olanları öldüren insanları idam cezasina çarptırıyoruz.”
“Bir yandan okul çocuklarına armuttan elma yapılamayacağını söylerken, diğer yandan en yetkin bilim adamlarımızın maymunlardan insan yapmasını bekliyoruz.”
“Haklısın", "anlıyorum" sözcükleri, görüş birliğini doğrulamaktan çok, konuşmayı kesmek ve sözü devralmak için kullanılır
“Anarşistler bile ortaklaşa kabul ettikleri kara bir bayrağın çevresinde toplanırlar. Ortak amaçları, kuralları ve simgeleri vardır. Oysa deliler için öyle midir? Her biri kendi havasından çalar; istediği zaman değiştirir bu havayı ve yine de kendine özgü yolunu izlemeye devam eder.”
Bir kerede okuyup kenara koyacağınız bir kitap değil bu, ara ara sayfalarını karıştırmak isteyeceğiniz başucu kitabı niteliğinde. Ben bu kitabı yorumlamaya yetkin miyim ondan emin değilim 😃 Ağzım var konuşuyorum
Özellikle günlük hayata dair yaptığı çok ince tespitler, uyuşmazlıkla ilgili olan bölüm ve elbetteki “özgürlük” tanımlamalarını çok beğendim.
Bir sürü yerin altını çizdim buraya alıntıları eklemeye kalksam sığmaz sanırım 😄
Kısacası ben çok sevdim kitabı ✌🏻
“Başlangıçta söz vardı. Ve söz Tanrı'ya, peygamberlere aitti. Söz, yaratanındı. Zamanla söze başkaları da ortak oldu. Ticaret ve teknoloji bu süreci hızlandırdı. Matbaa, yerel dillerin kullanımı, genel eğitim ve sonunda radyo, phone vs. herkesi söze etti ortak. Hepimiz söze ve onun devamı thinyaya sahip olduk. Dünyaya sahip olma çabamızla onu bir bütün olmaktan çıkarıp kısırlaştırdık, kendi sözcüklerimizin içine hapsettik. Hükmeden artık biziz. Söz bizim!”
“Bir yandan spor için başka canlı türlerini öldüren avcılara kupalar, ödüller verirken, bir yandan da kendi türünden olanları öldüren insanları idam cezasina çarptırıyoruz.”
“Bir yandan okul çocuklarına armuttan elma yapılamayacağını söylerken, diğer yandan en yetkin bilim adamlarımızın maymunlardan insan yapmasını bekliyoruz.”
“Haklısın", "anlıyorum" sözcükleri, görüş birliğini doğrulamaktan çok, konuşmayı kesmek ve sözü devralmak için kullanılır
“Anarşistler bile ortaklaşa kabul ettikleri kara bir bayrağın çevresinde toplanırlar. Ortak amaçları, kuralları ve simgeleri vardır. Oysa deliler için öyle midir? Her biri kendi havasından çalar; istediği zaman değiştirir bu havayı ve yine de kendine özgü yolunu izlemeye devam eder.”
March 13, 2020
Cennet totaliterdir.
Sözcükler totaliterdir.
Psikiyatri totalitarizm aracıdır.
Çağdaş yaşamda mekanın kullanımı totaliterdir.
Kahramanlar totaliterdir.
Hızlı haberleşme totaliterdir.
Cinsel kimlik totaliterdir.
Seçme(k) totaliterdir.
Modern sanat totaliterdir.
Anlaşmak totaliterdir.
Amaç peşinde koşmak ve ideoloji gütmek totaliterdir.
Fotoğraf çekmek totaliterdir.
Çocuk sahibi olmak totaliterdir.
Aşkın kendisi değil ama bizim aşk tanımımız ve aşkı yaşayış biçimimiz totaliterdir.
Kitabın anlattığı budur. Bu kavramların neden totaliter bir tavır icra ettiklerini anlatıyor. Ve eş zamanlı olarak da bu kavramların zıttı olarak algıladıklarımızın ise neden özgürlük olduğundan bahsediyor. Cehennem özgürlüktür. Dil olmadan daha özgürüz. Anlaşmamak özgürlüktür ve diğerleri. Bu yüzden adı, cehenneme övgü. Amaçsızlığa,kuralsızlığa ve kendindenliğe övgü.
Günlük yaşamda totaliteriz ve hayattaki mutsuzluklarımızın yegane kaynağı da budur. Özgür olamamak.
Sözcükler totaliterdir.
Psikiyatri totalitarizm aracıdır.
Çağdaş yaşamda mekanın kullanımı totaliterdir.
Kahramanlar totaliterdir.
Hızlı haberleşme totaliterdir.
Cinsel kimlik totaliterdir.
Seçme(k) totaliterdir.
Modern sanat totaliterdir.
Anlaşmak totaliterdir.
Amaç peşinde koşmak ve ideoloji gütmek totaliterdir.
Fotoğraf çekmek totaliterdir.
Çocuk sahibi olmak totaliterdir.
Aşkın kendisi değil ama bizim aşk tanımımız ve aşkı yaşayış biçimimiz totaliterdir.
Kitabın anlattığı budur. Bu kavramların neden totaliter bir tavır icra ettiklerini anlatıyor. Ve eş zamanlı olarak da bu kavramların zıttı olarak algıladıklarımızın ise neden özgürlük olduğundan bahsediyor. Cehennem özgürlüktür. Dil olmadan daha özgürüz. Anlaşmamak özgürlüktür ve diğerleri. Bu yüzden adı, cehenneme övgü. Amaçsızlığa,kuralsızlığa ve kendindenliğe övgü.
Günlük yaşamda totaliteriz ve hayattaki mutsuzluklarımızın yegane kaynağı da budur. Özgür olamamak.
October 31, 2018
O kadar çok "totaliter" dedi ki sanırım bu kelimeyi ömrüm boyunca kullanmayacağım. Kitabı bitirmekte zorlandım, fikirlerinden bazılarına katılsam da çoğu sırf birşeylere karşı geliyor olmak için öne sürdüğü düşüncelerden ibaret, içini dolduramamış, açıklamasını yapamamış veya alternatif sunamamış. Sanki dünya toz ve gaz bulutuyken bir anda şu anki hale gelmiş de bütün davranışlarımız aslında çok saçmaymış gibi bir ifade şekli ve basit ötesi bir anlatım dili var. Okuduğum yorumlar üzerine merakla aldığım ancak beklentimin çok altında çıkan bir kitap.
October 11, 2020
Yanlış bilgiler, saptırma amaçlı cümlelerle dolu bir kitap. Haklı olduğu iki veya üç konuda bile abartmanın ve saptırmanın dibine vurarak yoldan çıkmayı başarmış.
Evrimle ilgili saptırmalar, tarih içinde mücadeleci kimlikleriyle var olan insanlara totaliter yaftası yakıştırmalar, insan doğasının doğal parçası olan dürtü ve duygulara saldırılar, psikiyatri bilimi gibi kendisinin de ekmeğini yediği bir alana saldırgan tutumlar... Adeta kendini bir üst insan ilan edip geri kalanımızı aptal yerine koymanın kitabı. Hem de yalan yanlış bilgilerle. Çelişkilerle dolu olması da cabası.
Totaliterizmi eleştirirken ancak bu kadar totaliter olunabilirdi.
Kendisinin ideal dünyasında sanırım hepimiz hâlâ mağarada resim çiziyor olmalıydık. Özetle vakit kaybı bir kitap.
Evrimle ilgili saptırmalar, tarih içinde mücadeleci kimlikleriyle var olan insanlara totaliter yaftası yakıştırmalar, insan doğasının doğal parçası olan dürtü ve duygulara saldırılar, psikiyatri bilimi gibi kendisinin de ekmeğini yediği bir alana saldırgan tutumlar... Adeta kendini bir üst insan ilan edip geri kalanımızı aptal yerine koymanın kitabı. Hem de yalan yanlış bilgilerle. Çelişkilerle dolu olması da cabası.
Totaliterizmi eleştirirken ancak bu kadar totaliter olunabilirdi.
Kendisinin ideal dünyasında sanırım hepimiz hâlâ mağarada resim çiziyor olmalıydık. Özetle vakit kaybı bir kitap.
August 13, 2017
Sonunda gerçekte ufkumu açan bir kitap. Kindle da kaç tane highlight yaptım bilmiyorum. Çok beğendim. Bir yandan yazara katılırken, nasıl yapabileceğimi, gerçekten nasıl özgür olabileceğimi ve etrafımdakileri de nasıl özgür bırakabileceğimi düşündüm. Totaliterizm gerçekten de hayatımızın her safhasında. Belirlenmiş ritüellerle yaşıyoruz, çocuklarımızı da yaşatıyoruz. Bambaşka bir dünya olabilirdi ama değil.
Bu anlattıklarının ne kadarını yazar kendisi uygulayabiliyor merak ediyorum.
Kitabı bitirdikten sonra da yazara uydum, kendime güzel bir içki hazırladım.
Bu anlattıklarının ne kadarını yazar kendisi uygulayabiliyor merak ediyorum.
Kitabı bitirdikten sonra da yazara uydum, kendime güzel bir içki hazırladım.
June 29, 2020
üslubu çok buyurucu bunun dışında çok tekrara dayanıyor. yine de okuması kolay ve zevkli
February 3, 2024
çok sevdiğim bi arkadaşımın çok sevdiğim bi sözü var. “bazı insanlara bilmek yakışmıyor.”
söyleyeceklerim bundan ibarettir.
hayledie
söyleyeceklerim bundan ibarettir.
hayledie
July 21, 2020
Benim için bir başucu kitabı oldu. Bu kadar geç tanıştığım İçin çok üzgünüm. Anlattığı kafa açıcı konulardan da farklı olarak bana verdiği en önemli haz görünenin ve bilinenin arasındaki gerçeğe bakmak İçin tüm tabu sayılan doğruları tekrar bir gözden geçir ! Demesiydi.
July 15, 2020
“Ama gün boyunca, ister sabah saat on, ister öğleden sonra üç olsun, hepimiz, gündelik düzenin, düzen güçlerinin köleleriyiz.Bizi ayakta tutan, zamanın geçmesi ve gecenin sunduğu kurtuluş umududur.Çünkü, sonunda gece olacağını ve (gündüzle kıyaslarsak) dilediğimiz gibi davranma fırsatına kavuşacağımızı biliriz.”
Cehenneme Övgü... Adıyla,duruşuyla yıllardır,‘okumaya başlasam kesin çok zorlanacağım’ ön yargılarıyla elimin gitmediği bir kitaptı.Her şeyden önce küçücük de olsa kafanızda bu tarz bir düşünce varsa, onu yıkmanızı ve şayet kitaplığınızda mevcutsa okumanızı, yoksa da en yakın zamanda almanızı baştan öneririm.Kitaba başladığım zaman daha önce okuyan herkes ‘kitaptan sonra çevreye ve kendine aynı şekilde bakamayacaksın’ yorumunu yapmıştı, ki bence -bu kitabı okuyana kadar- bu cümleler bana çok iddialı gelirdi. Fakat ben daha ilk kısımda mest oldum.Alıntı da o ilk kısımdan ‘Geceye Övgü’ başlığı altında yazılmış.Aslında yazarın değindiği her konu başlığı hayatımızın içinde,bizim günlük olarak yaşadığımız durumlar, olaylar.Kimileri kısa vadeli, kimileri uzun. Çok şanslıyım ki bu kitabı 24 yaşımda okuyabildim. Seçimlerimin, kararlarımın ya da eylemlerimin ne kadarı benim elimde? ‘Benim hayatım bu ben inşa ettim’ dediğim hangi eylem gerçekten benim yarattığım bir sonuç? Başkaları tarafında kabul görmek adına kendimden nasıl ve hangi noktalarda ödün verdim? Yaşamla-ölüm ilişkisi hayatımın tam olarak neresinde?... tüm bu sorular aslında bildiğimiz, belki de çıkmazda olduğumuz anlarda aklımıza gelen sorulardan birkaçı. Değinilen konular abartı, mübalağa ya da fazla gelip, kabul edilemez görülebilir. Fakat acı olan, kitapta anlatılan tüm Totaliter durumların gündelik hayatımızın tam da içinde olması. Tam da her gün yaşadığımız, şikayet ederek kabul edip ancak bir türlü yüzleşmediğimiz olgular.Ve tüm bu düşünceler günlerdir benimleler. Ulaştım, bitti dediğim her şey bir anda yüzüme tokat gibi çarpıp ‘hayır aslında biz buradayız’ dediler.Sen aslında kimsinle, ne yapmak istiyorsunla tam da yolun başındayken karşılaşmamız beni çok mutlu etti. Yöneleceğim yolları da, düşünceleri de, okuyacağım kitapları da, seçeceğim kişileri de değiştirecek kitap. Hepsi burada anlatırken basit, okurken ağır şeyler. Değinip, konuşmak istediğim çok nokta var ancak bitmeyecek. Mesela yazardan uzun uzun bahsetmek isterdim. Günler önce ön yargım olan kitabın, hiç tanımadığım bir yazarın böylesine hayatıma dokunmuş olması hakikaten büyüleyici bir durum. Hayatınızın bir evresinde kitabı okuyun, Gündüz Vassaf’ı tanıyıp. Mümkünse erkenden. 🙏🏻
Cehenneme Övgü... Adıyla,duruşuyla yıllardır,‘okumaya başlasam kesin çok zorlanacağım’ ön yargılarıyla elimin gitmediği bir kitaptı.Her şeyden önce küçücük de olsa kafanızda bu tarz bir düşünce varsa, onu yıkmanızı ve şayet kitaplığınızda mevcutsa okumanızı, yoksa da en yakın zamanda almanızı baştan öneririm.Kitaba başladığım zaman daha önce okuyan herkes ‘kitaptan sonra çevreye ve kendine aynı şekilde bakamayacaksın’ yorumunu yapmıştı, ki bence -bu kitabı okuyana kadar- bu cümleler bana çok iddialı gelirdi. Fakat ben daha ilk kısımda mest oldum.Alıntı da o ilk kısımdan ‘Geceye Övgü’ başlığı altında yazılmış.Aslında yazarın değindiği her konu başlığı hayatımızın içinde,bizim günlük olarak yaşadığımız durumlar, olaylar.Kimileri kısa vadeli, kimileri uzun. Çok şanslıyım ki bu kitabı 24 yaşımda okuyabildim. Seçimlerimin, kararlarımın ya da eylemlerimin ne kadarı benim elimde? ‘Benim hayatım bu ben inşa ettim’ dediğim hangi eylem gerçekten benim yarattığım bir sonuç? Başkaları tarafında kabul görmek adına kendimden nasıl ve hangi noktalarda ödün verdim? Yaşamla-ölüm ilişkisi hayatımın tam olarak neresinde?... tüm bu sorular aslında bildiğimiz, belki de çıkmazda olduğumuz anlarda aklımıza gelen sorulardan birkaçı. Değinilen konular abartı, mübalağa ya da fazla gelip, kabul edilemez görülebilir. Fakat acı olan, kitapta anlatılan tüm Totaliter durumların gündelik hayatımızın tam da içinde olması. Tam da her gün yaşadığımız, şikayet ederek kabul edip ancak bir türlü yüzleşmediğimiz olgular.Ve tüm bu düşünceler günlerdir benimleler. Ulaştım, bitti dediğim her şey bir anda yüzüme tokat gibi çarpıp ‘hayır aslında biz buradayız’ dediler.Sen aslında kimsinle, ne yapmak istiyorsunla tam da yolun başındayken karşılaşmamız beni çok mutlu etti. Yöneleceğim yolları da, düşünceleri de, okuyacağım kitapları da, seçeceğim kişileri de değiştirecek kitap. Hepsi burada anlatırken basit, okurken ağır şeyler. Değinip, konuşmak istediğim çok nokta var ancak bitmeyecek. Mesela yazardan uzun uzun bahsetmek isterdim. Günler önce ön yargım olan kitabın, hiç tanımadığım bir yazarın böylesine hayatıma dokunmuş olması hakikaten büyüleyici bir durum. Hayatınızın bir evresinde kitabı okuyun, Gündüz Vassaf’ı tanıyıp. Mümkünse erkenden. 🙏🏻
Displaying 1 - 30 of 343 reviews