What do you think?
Rate this book
Catching the Big Fish: Meditation, Consciousness, and Creativity
Where do ideas come from?
In Catching the Big Fish, internationally acclaimed filmmaker David Lynch provides a rare window into his methods as an artist, his personal working style, and the immense creative benefits he has experienced from the practice of meditation.
Lynch describes the experience of "diving within" and "catching" ideas like fish - and then preparing them for television or movie screens, and other mediums in which he works, such as painting, music, and design. Lynch writes for the first time about his more than three-decade commitment to Transcendental Meditation and the difference it has made in his creative process.
In brief chapters, Lynch explains the development of his ideas - where they came from, how he grasps them, and which ones appeal to him the most. He specifically discusses how he puts his thoughts into action and how he engages with others around him. Finally, he considers the self and the surrounding world - and how the process of "diving within" that has so deeply affected his own work can directly benefit others.
Catching the Big Fish comes as a revelation to the legion of fans who have longed to better understand Lynch's personal vision. And it is equally intriguing to those who wonder how they can nurture their own creativity.
In Catching the Big Fish, internationally acclaimed filmmaker David Lynch provides a rare window into his methods as an artist, his personal working style, and the immense creative benefits he has experienced from the practice of meditation.
Lynch describes the experience of "diving within" and "catching" ideas like fish - and then preparing them for television or movie screens, and other mediums in which he works, such as painting, music, and design. Lynch writes for the first time about his more than three-decade commitment to Transcendental Meditation and the difference it has made in his creative process.
In brief chapters, Lynch explains the development of his ideas - where they came from, how he grasps them, and which ones appeal to him the most. He specifically discusses how he puts his thoughts into action and how he engages with others around him. Finally, he considers the self and the surrounding world - and how the process of "diving within" that has so deeply affected his own work can directly benefit others.
Catching the Big Fish comes as a revelation to the legion of fans who have longed to better understand Lynch's personal vision. And it is equally intriguing to those who wonder how they can nurture their own creativity.
181 pages, Hardcover
First published January 1, 2006
About the author
David Lynch
150 books1,406 followersBorn in precisely the kind of small-town American setting so familiar from his films, David Lynch spent his childhood being shunted from one state to another as his research scientist father kept getting relocated. He attended various art schools, married, and fathered future director Jennifer Chambers Lynch shortly after he turned 21. That experience, plus attending art school in a particularly violent and run-down area of Philadelphia, inspired ERASERHEAD(1977), a film that he began in the early 1970s (after a couple of shorts) and which he would work on obsessively for five years. The final film was initially judged to be almost unreleasable, but thanks to the efforts of distributor Ben Barenholtz, it secured a cult following and enabled Lynch went on to make such cult films as THE ELEPHANT MAN, DUNE, BLUE VELVET, WILD AT HEART, MULHOLLAND DRIVE, LOST HIGHWAY, and the television series TWIN PEAKS. Lynch is also a renowned painter and author.
Ratings & Reviews
Friends & Following
Create a free account to discover what your friends think of this book!
Community Reviews
Displaying 1 - 30 of 1,579 reviews
April 12, 2008
Waste of time. This Transcendental Meditation-proselytizing piece of horseshit provides no insight into Lynch; for all the time he spends meditating, you'd think he'd be more reflective. Instead, we get chapters like this:
"How does meditation get rid of negativity? Picture it this way: You are the Empire State Building. You've got hundreds of rooms. And in those rooms, there's a lot of junk. And you put all that junk there. Now you take this elevator, which is going to be the dive within. And you go down below the building; you go to the Unified Field beneath the building - pure consciousness. And it's like electric gold. You experience that. And that electric gold activates these little cleaning robots. They start going, and they start cleaning the rooms. They put in gold where the dirt and junk and garbage were. These stresses aht were in there like coils of barbed wire can unwind. They evaporate, they come out. You're cleaning and infusing simultaneously. You're on the road to a beautiful state of enlightenment."
Wow, thanks, dude, that's really helpful.
What's sadder - that I actually bought this book, at Spoonbill & Sugartown in Williamsburg, or that I'm spending part of my Friday night railing against it?
"How does meditation get rid of negativity? Picture it this way: You are the Empire State Building. You've got hundreds of rooms. And in those rooms, there's a lot of junk. And you put all that junk there. Now you take this elevator, which is going to be the dive within. And you go down below the building; you go to the Unified Field beneath the building - pure consciousness. And it's like electric gold. You experience that. And that electric gold activates these little cleaning robots. They start going, and they start cleaning the rooms. They put in gold where the dirt and junk and garbage were. These stresses aht were in there like coils of barbed wire can unwind. They evaporate, they come out. You're cleaning and infusing simultaneously. You're on the road to a beautiful state of enlightenment."
Wow, thanks, dude, that's really helpful.
What's sadder - that I actually bought this book, at Spoonbill & Sugartown in Williamsburg, or that I'm spending part of my Friday night railing against it?
March 4, 2019
این کتاب را به همهی کافهچیهای عزیز پیشنهاد میکنم؛ به همهی روشنفکران عزیز و نیز موفرفریهای هنرمند.
قطعاتی کوتاه، در باب آرامش و سینما، متناسب با مغز کوچک مخاطب، مبادا که وی را کسل گرداند.
و اما برای من عجیب این است که لینچی که کلهپاککن میساخت، چنین تفکر سطحیای دارد در سال ۲۰۰۶.
پیشتر هم کتابی از همین نشر بیدگل دیده بودم بنام «یادداشتهایی در باب سینماتوگرافی»، که برسون در آن جملات کوتاهی در باب هنر و سینما سروده بود، که از فرط پرتوپلا بودن بیشتر به لطیفهای هنری شبیه بود.
امان از بیدگل. امان از وقتی یک فیلمسازْ نویسندهی بدی باشد.
قطعاتی کوتاه، در باب آرامش و سینما، متناسب با مغز کوچک مخاطب، مبادا که وی را کسل گرداند.
و اما برای من عجیب این است که لینچی که کلهپاککن میساخت، چنین تفکر سطحیای دارد در سال ۲۰۰۶.
پیشتر هم کتابی از همین نشر بیدگل دیده بودم بنام «یادداشتهایی در باب سینماتوگرافی»، که برسون در آن جملات کوتاهی در باب هنر و سینما سروده بود، که از فرط پرتوپلا بودن بیشتر به لطیفهای هنری شبیه بود.
امان از بیدگل. امان از وقتی یک فیلمسازْ نویسندهی بدی باشد.
February 25, 2019
در حقیقت ، افراد با تیام از یکدیگر انرژی دریافت میکنند.| رسول نجفیان
این کتاب یک خودزندگینامهنوشته است که مربوز به دورهای خاص از زندگی و کار دیوید لینچه. توی کتابفروشی جلدِ خوشگلش توجهم رو جلب کرد و بعد وقتی دیدم نوشتهی دیوید لینچه، گفتم حتماً یه چیز خوبی توش پیدا خواهم کرد. و البته بیشتر از یکی، که چندتا هم پیدا کردم.
لینچ در این کتاب راجع به زندگی حرفهایش صحبت کرده و تجربیات سازندهای که در زندگیش داشته. از اینکه ایدهی فیلمها چطور به ذهنش میرسیدن و بعضی جاها هم از خاطراتش میگه. اما از همه مهم تر و جالبتر اینهکه محور مباحثش در این کتاب، بر پایهی تجربیاتش بعد از عضویت در گروه مراقبهی تیام ئه، که در زمان نوشتن این کتاب سی و سه سال از اولین روزِ عضویتش در اون گروه میگذشته. میگه خیلی عصبی بودم و از کیفیت زندگ و کارم راضی نبودم اما تیام به زندگیم جون داد.
البته من به این عرفانها زیاد خوشبین نیستم و ترنسندنتال مدیتیشن یا همون تیام تا چند وقت پیش در ایران ممنوع بود. از اینکه الان هم ممنوع هست یا نه اطلاعی ندارم اما چیزی که مشخص هست اینه که صید ماهی بزرگکتاب توسط دو ناشر چاپ شده و تجدید چاپ هم میشه. من همین نسخهی انتشارات بیدگل رو گرفتم و خوندم. هم ترجمهاش خوب بود هم صفحه آراییش خوب بود. از اون کتابهائیه که دوست دارم هر چند وقت بردارم و مرورش کنم.
این کتاب یک خودزندگینامهنوشته است که مربوز به دورهای خاص از زندگی و کار دیوید لینچه. توی کتابفروشی جلدِ خوشگلش توجهم رو جلب کرد و بعد وقتی دیدم نوشتهی دیوید لینچه، گفتم حتماً یه چیز خوبی توش پیدا خواهم کرد. و البته بیشتر از یکی، که چندتا هم پیدا کردم.
لینچ در این کتاب راجع به زندگی حرفهایش صحبت کرده و تجربیات سازندهای که در زندگیش داشته. از اینکه ایدهی فیلمها چطور به ذهنش میرسیدن و بعضی جاها هم از خاطراتش میگه. اما از همه مهم تر و جالبتر اینهکه محور مباحثش در این کتاب، بر پایهی تجربیاتش بعد از عضویت در گروه مراقبهی تیام ئه، که در زمان نوشتن این کتاب سی و سه سال از اولین روزِ عضویتش در اون گروه میگذشته. میگه خیلی عصبی بودم و از کیفیت زندگ و کارم راضی نبودم اما تیام به زندگیم جون داد.
البته من به این عرفانها زیاد خوشبین نیستم و ترنسندنتال مدیتیشن یا همون تیام تا چند وقت پیش در ایران ممنوع بود. از اینکه الان هم ممنوع هست یا نه اطلاعی ندارم اما چیزی که مشخص هست اینه که صید ماهی بزرگکتاب توسط دو ناشر چاپ شده و تجدید چاپ هم میشه. من همین نسخهی انتشارات بیدگل رو گرفتم و خوندم. هم ترجمهاش خوب بود هم صفحه آراییش خوب بود. از اون کتابهائیه که دوست دارم هر چند وقت بردارم و مرورش کنم.
November 22, 2021
دیوید لینچ: نه آن کارگردانی که از فیلمهایش بشناسیم!
کتاب را میتوان به چهار قسمت اصلی تقسیم کرد:
1) صحبتهایی دربارۀ مراقبه و به دست آوردن هوشیاری و اینها (که من برای اولین بار بود درباره شان این چنین می خواندم و علاقه ای نسبی پیدا کردم)، نصف بیشتر کتاب را تشکیل می دهد؛ از اینکه چگونه شروع به مراقبه کرده، چه تأثیراتی بر روی لینچ داشته و کلاً استفادۀ آن در زندگی و کار. احساس می کنم لینچ کتاب را نیز به منظور معرفی مراقبه و تأثیر آن، در راستای اهداف بلندپروازانه اش ( و شاید خوابهای خامش! مثل حاصل شدن صلح جهانی درصورت همه گیرشدن مراقبه) نوشته و بعضی مطالب دیگر را نیز چاشنی آنها کرده است.
2) صحبت هایی در رابطه با فیلم سازی و تجربه هایش دربارۀ فیلم، اینکه چگونه فیلم می سازد، چه طور شد که به دنیای سینما وارد شد و علایقش در سینما و اینها؛ در کل هر آنچه مربوط به فیلم است.
3) قسمت هایی که خودم هم ندانستم چرا در کتاب گنجانده شده بودند! شامل علاقۀ خود لینچ به برخی پدیده ها مثل آتش و درخت و اشیای در حال تجزیه؛ نکتۀ خاصی هم نداشتند، تنها میگفت که از اینها خوشش می آید و چقدر جذابند.
4) چگونگی ایده یابی (شهود) و پرورش دادنشان که به خصوص با صحبت هایش در باب مراقبه و اینها عجین است و شاید نتوان بخش جدایی برایشان درنظر گرفت.
مطالعۀ کتاب باعث می شود که خواننده: چیزهایی از فیلم سازی و لینچ بداند، از مراقبه به احتمال زیاد خوشش آید، در گوگل جستجویی بکند و شاید هم به سمت مراقبه برود و در آخر متوجه شود که تصورش از شخصیت لینچ فیلم ساز با خودش بسی متفاوت است؛ حال اینکه بگویم خود واقعی اش با توجه به کتاب چه شخصیتی دارد برایم سخت است، اما با خواندن کتاب خودتان منظورم را متوجه می شوید. جز اینکه شخصیتش در این کتاب بسیار سطحی تر از دیوید لینچ کارگردان جلوه کرد.
کتابی شلوغ و نامرتب نشان می دهد، اما در عین خواندنش یکهو متوجه شدم که چقدر هم شسته رفته و خوب مطلب را تحویل خواننده می دهد؛ جالب ترین قسمتش برایم خود شخصیت لینچ بر اساس کتاب بود و اینکه چقدر خوب در زندگیش توانسته راحت و براساس سلیقه و غریزه اش پیش برود؛ انگاری برایش هم مهم نبوده که نتیجۀ کارهایش چه می شود! تنها به این فکر کرده که آنچه برایش مهم است و دوستش دارد را انجام دهد.
نکتۀ آخر هم اینکه همانطور که گفتم کتاب در اصل دربارۀ فیلم سازی آقای لینچ نیست، دربارۀ مراقبه و خلاقیت و اینهاست؛ به همین سبب نیز، در اول بسیاری از بخش ها جملاتی از اوپانیشادها آورده است که کتاب را کمی و فقط کمی دوست داشتنی کرده است.
در کل دو ستاره زیاد بود؛ فقط برای بعضی قسمت هایی که دربارۀ فیلم و اینهاست وعلاقه ای که به گل روی آقای لینچ دارم، دو ستاره تقدیمش کردم! خودشم نفهمیده است که چه میخواهد بنویسدو بنظر من تنها خواسته است بنیادش را معرفی کند و تأثیر مراقبه و اینها را بگوید و بفرماید که این مراقبه (که من خیلی هم متوجه نشدم جریان چیست) خیلی خوب است!
تو بیشتر قسمتهای کتاب لینچ داره درمورد شیرجه زدن به عمق حرف میزنه که واقعا چیزی دستگیرم نشد:)
کتاب را میتوان به چهار قسمت اصلی تقسیم کرد:
1) صحبتهایی دربارۀ مراقبه و به دست آوردن هوشیاری و اینها (که من برای اولین بار بود درباره شان این چنین می خواندم و علاقه ای نسبی پیدا کردم)، نصف بیشتر کتاب را تشکیل می دهد؛ از اینکه چگونه شروع به مراقبه کرده، چه تأثیراتی بر روی لینچ داشته و کلاً استفادۀ آن در زندگی و کار. احساس می کنم لینچ کتاب را نیز به منظور معرفی مراقبه و تأثیر آن، در راستای اهداف بلندپروازانه اش ( و شاید خوابهای خامش! مثل حاصل شدن صلح جهانی درصورت همه گیرشدن مراقبه) نوشته و بعضی مطالب دیگر را نیز چاشنی آنها کرده است.
2) صحبت هایی در رابطه با فیلم سازی و تجربه هایش دربارۀ فیلم، اینکه چگونه فیلم می سازد، چه طور شد که به دنیای سینما وارد شد و علایقش در سینما و اینها؛ در کل هر آنچه مربوط به فیلم است.
3) قسمت هایی که خودم هم ندانستم چرا در کتاب گنجانده شده بودند! شامل علاقۀ خود لینچ به برخی پدیده ها مثل آتش و درخت و اشیای در حال تجزیه؛ نکتۀ خاصی هم نداشتند، تنها میگفت که از اینها خوشش می آید و چقدر جذابند.
4) چگونگی ایده یابی (شهود) و پرورش دادنشان که به خصوص با صحبت هایش در باب مراقبه و اینها عجین است و شاید نتوان بخش جدایی برایشان درنظر گرفت.
مطالعۀ کتاب باعث می شود که خواننده: چیزهایی از فیلم سازی و لینچ بداند، از مراقبه به احتمال زیاد خوشش آید، در گوگل جستجویی بکند و شاید هم به سمت مراقبه برود و در آخر متوجه شود که تصورش از شخصیت لینچ فیلم ساز با خودش بسی متفاوت است؛ حال اینکه بگویم خود واقعی اش با توجه به کتاب چه شخصیتی دارد برایم سخت است، اما با خواندن کتاب خودتان منظورم را متوجه می شوید. جز اینکه شخصیتش در این کتاب بسیار سطحی تر از دیوید لینچ کارگردان جلوه کرد.
کتابی شلوغ و نامرتب نشان می دهد، اما در عین خواندنش یکهو متوجه شدم که چقدر هم شسته رفته و خوب مطلب را تحویل خواننده می دهد؛ جالب ترین قسمتش برایم خود شخصیت لینچ بر اساس کتاب بود و اینکه چقدر خوب در زندگیش توانسته راحت و براساس سلیقه و غریزه اش پیش برود؛ انگاری برایش هم مهم نبوده که نتیجۀ کارهایش چه می شود! تنها به این فکر کرده که آنچه برایش مهم است و دوستش دارد را انجام دهد.
نکتۀ آخر هم اینکه همانطور که گفتم کتاب در اصل دربارۀ فیلم سازی آقای لینچ نیست، دربارۀ مراقبه و خلاقیت و اینهاست؛ به همین سبب نیز، در اول بسیاری از بخش ها جملاتی از اوپانیشادها آورده است که کتاب را کمی و فقط کمی دوست داشتنی کرده است.
در کل دو ستاره زیاد بود؛ فقط برای بعضی قسمت هایی که دربارۀ فیلم و اینهاست وعلاقه ای که به گل روی آقای لینچ دارم، دو ستاره تقدیمش کردم! خودشم نفهمیده است که چه میخواهد بنویسدو بنظر من تنها خواسته است بنیادش را معرفی کند و تأثیر مراقبه و اینها را بگوید و بفرماید که این مراقبه (که من خیلی هم متوجه نشدم جریان چیست) خیلی خوب است!
تو بیشتر قسمتهای کتاب لینچ داره درمورد شیرجه زدن به عمق حرف میزنه که واقعا چیزی دستگیرم نشد:)
January 3, 2008
I recommend listening to this in the Audiobooks version. I listened to it on my iPod and it put me in a great place. David Lynch has this great soothing monotone voice that radiates the sincerity and peacefulness of his message. It's sort of like the first time I heard Jimi Hendrix speak...it's like how can a man whose art contains such darkness and violence come off as so soft and loving and sensitive? But I guess that's why they call them artists.
This book reaffirmed my desire to meditate. If a 4.5 rating were possible, I would give it here, but alas it is not.
This book reaffirmed my desire to meditate. If a 4.5 rating were possible, I would give it here, but alas it is not.
March 1, 2008
I bought this book randomly in an airport bookstore in Japan on my way back from a trip to Thailand. I've always been a fan of David Lynch's tv and film work and had heard that he is into TM and even had started a school about it. I was intrigued. I love this little book. The chapters are short - most just one or two pages. They are about art, movies, ideas, conciousness, enlightenment, meditation, Bob's Big Boy and more. They are funny and surreal and its kind of like having a conversation with him about Life. Like a really deep conversation that leaves you smiling. This book is like a super cool friend you'd meet at a dull party and sneak out with into a starry night to talk for hours about random beautiful stuff.
October 11, 2017
A wisp of a book - square in shape and on the smallish side, text gone rogue throughout. A few pages contain mere paragraphs, some a modest few lines. It's what you might expect from an artist on the subject of his process, especially when the muse is inextricably intertwined with transcendental meditation. This is David Lynch's attempt to explain his approach to craft, be it film or art or woodworking, and the manner in which he intuits direction; navigating the course of his passions through the balance he obtains in his spiritual life.
Lynch charts some of his cinematic journey through the lens of these metaphysical beliefs. Eraserhead, Twin Peaks, Lost Highway and Mulholland Drive are among the projects mentioned, but you should know going in that this is rarely about the business end of making those movies. Instead, he's concentrating on how he reached certain decisions while constructing them. He sticks to the theme of creativity through a meditative template, and so the material skews to appeal primarily to the Lynchian acolyte over the garden variety fan.
I come for an odd reason. Dune. As this is a film he has disowned, it's rare to find him discussing it. He did a little of that here. Not enough, though.
Lynch charts some of his cinematic journey through the lens of these metaphysical beliefs. Eraserhead, Twin Peaks, Lost Highway and Mulholland Drive are among the projects mentioned, but you should know going in that this is rarely about the business end of making those movies. Instead, he's concentrating on how he reached certain decisions while constructing them. He sticks to the theme of creativity through a meditative template, and so the material skews to appeal primarily to the Lynchian acolyte over the garden variety fan.
I come for an odd reason. Dune. As this is a film he has disowned, it's rare to find him discussing it. He did a little of that here. Not enough, though.
May 20, 2020
فکر میکنم برای اینکه بتونم راجع به این کتاب نظری بدم لازمه که دوباره کتاب رو بخونم..
کتاب مجموعه ای از یادداشت های دیوید لینچ، یکی از کارگردانهای مورد علاقه م، درباره ی مراقبه، خلاقیت، ایده پردازی و هشیاریه.
کتاب جالبی بود و برای من دنیای متفاوتی رو باز کرد و حرف راجع بهش بسیاره..
کاملا حس میکنم نیاز دارم دوباره کتاب رو با تامل و فکر بیشتر بخونم..
کتاب مجموعه ای از یادداشت های دیوید لینچ، یکی از کارگردانهای مورد علاقه م، درباره ی مراقبه، خلاقیت، ایده پردازی و هشیاریه.
کتاب جالبی بود و برای من دنیای متفاوتی رو باز کرد و حرف راجع بهش بسیاره..
کاملا حس میکنم نیاز دارم دوباره کتاب رو با تامل و فکر بیشتر بخونم..
April 12, 2021
چرا این کتاب رو خوندم؟ چون من خداوندگار حرکت بر خلاف اولویتهام.
اگر آخرین کتاب توی لیست کتابهای واجب خوندنتون رو خوندید، یه دور دیگه گشت بزنید تا شاید چیزی برای خوندن باشه و بعد اینو بخونید.
نهایتا هم میتونه مناسب مترو، اتوبوس یا خوندن توی دستشویی باشه.
در مورد نشر بیدگل هم بگم که حسابی اذیتم کرد. کلی کاغذ حروم کرد برای جینگولک بازیش. کتاب هم در واقع نصف این صفحات رو داره، چون یک صفحه در میون نوشته.
اگر آخرین کتاب توی لیست کتابهای واجب خوندنتون رو خوندید، یه دور دیگه گشت بزنید تا شاید چیزی برای خوندن باشه و بعد اینو بخونید.
نهایتا هم میتونه مناسب مترو، اتوبوس یا خوندن توی دستشویی باشه.
در مورد نشر بیدگل هم بگم که حسابی اذیتم کرد. کلی کاغذ حروم کرد برای جینگولک بازیش. کتاب هم در واقع نصف این صفحات رو داره، چون یک صفحه در میون نوشته.
July 27, 2012
This is not a how-to book. It may inspire and motivate, but it won't inform.
Lynch briefly describes the benefits of Transcendental Meditation. Not only will it greatly enhance your creativity, but it will also greatly enhance your life. And there the lesson ends. If you meditate, greatly enhanced creativity just happens.
Lynch then spends the majority of the book on various anecdotes about how he came up with specific ideas for various film projects. Essentially, they just happened - because he meditates.
The book is a brief memoir of Lynch's work on various film projects, the ideas for which he attributes to his practice of transcendental meditation. The details on the film projects are too brief to be of interest to anyone but a Lynch scrapbooker. And the information about meditation is too scant to be of use to anyone with an interest in starting.
If the benefits of transcendental meditation are as natural and automatic as Lynch suggests, then the book will be of no value to those already practising. So it is clearly intended for those who do not. Yet it provides no information about how to go about it, nor does it provide any suggestions for further reading / study / instruction. This seems like a fairly big missed opportunity for putting people on the right track ( as he is fond of saying ).
It's an interesting read, but you won't learn anything - except you should go learn transcendental meditation. From someone else.
August 12, 2012
David Lynch has always been an inspiration to me. His films, of course, but also his painting, his carpentry, and even his unfilmed scenarios like RONNIE ROCKET and ONE SALIVA BUBBLE are beautiful mysteries waiting to be uncovered. And now, a book.
Though Lynch doesn't consider himself much of a writer "I have trouble with words" he admits, this book went a bit deeper than much of the work he has previously displayed to the public. I say book, however, I listened to the audio book, read by Lynch himself (a used copy of the book is still en route from an Amazon vendor, which I will read upon arrival). With my iPod headphones on, I had Lynch penetrating my brain for over three hours (one complete reading is 108 minutes).
Lynch, who is infamous about not talking about his work (he thinks DVD director commentaries on DVD are sacrilegious) opens up like never before. He talks about his ideas, his creative process, and most intimately, his experience with Transcendental Meditation.
The cynic might think that this book and its recording is an 108-minute infomercial for Transcendental Meditation and its founder Maharishi Mahesh Yogi. I don't believe it is. Lynch approaches the mindful practice with his same Jimmy Stewart "gee whiz" enthusiasm as with everything else he does.
If you are a writer, filmmaker, artist, or simply a person interested in the creative process (the Art Life, as Lynch describes it), or Transcendental Meditation, this book was written especially for you.
Though Lynch doesn't consider himself much of a writer "I have trouble with words" he admits, this book went a bit deeper than much of the work he has previously displayed to the public. I say book, however, I listened to the audio book, read by Lynch himself (a used copy of the book is still en route from an Amazon vendor, which I will read upon arrival). With my iPod headphones on, I had Lynch penetrating my brain for over three hours (one complete reading is 108 minutes).
Lynch, who is infamous about not talking about his work (he thinks DVD director commentaries on DVD are sacrilegious) opens up like never before. He talks about his ideas, his creative process, and most intimately, his experience with Transcendental Meditation.
The cynic might think that this book and its recording is an 108-minute infomercial for Transcendental Meditation and its founder Maharishi Mahesh Yogi. I don't believe it is. Lynch approaches the mindful practice with his same Jimmy Stewart "gee whiz" enthusiasm as with everything else he does.
If you are a writer, filmmaker, artist, or simply a person interested in the creative process (the Art Life, as Lynch describes it), or Transcendental Meditation, this book was written especially for you.
May 3, 2023
فایل صوتیش رو موقع نقاشی کشیدن گوش دادم و قبل از اینکه کارم تموم بشه با پایان رسید بنابراین یه بار دیگه هم تا نصفه گوش دادم.
بنظرم تجربه خوبی بود ازین نظر که صوتیش رو گوش دادم، چون موضوعاتِ تاحدودی قاطی پاتی و از هر در سخنی طور داشت و احساس کردم دارم یه پادکست موضوع آزاد گوش میدم، اگر متنش رو میخوندم احتمالا درآپ میکردم.
خیلی متعجب شدم که این چیزا رو لینچ واقعا نوشته، صلح جهانی، مدیتیشن، آرزوی سلامتی برای همه؟ تو واقعا همونی هستی که " کله پاککن " رو ساخته؟
-لازم به ذکره که طراحی جلد بسی زیباست:) و کتابهای فارسی که جلد زیباتری از جلد اصلی انگلیسی داشته باشن خیلی کمن:)
بنظرم تجربه خوبی بود ازین نظر که صوتیش رو گوش دادم، چون موضوعاتِ تاحدودی قاطی پاتی و از هر در سخنی طور داشت و احساس کردم دارم یه پادکست موضوع آزاد گوش میدم، اگر متنش رو میخوندم احتمالا درآپ میکردم.
خیلی متعجب شدم که این چیزا رو لینچ واقعا نوشته، صلح جهانی، مدیتیشن، آرزوی سلامتی برای همه؟ تو واقعا همونی هستی که " کله پاککن " رو ساخته؟
-لازم به ذکره که طراحی جلد بسی زیباست:) و کتابهای فارسی که جلد زیباتری از جلد اصلی انگلیسی داشته باشن خیلی کمن:)
June 10, 2019
Life coaching και ο Λυντς! Πού φτάσαμε :p
https://pepperlines.blogspot.com/2019...
https://pepperlines.blogspot.com/2019...
July 14, 2019
دوست داشتم که در قفسهی کتابهایی قرارش بدم که دلم میخواست خودم نوشتهباشم، اما جدیتر که نگاه کردم، متوجه شدم که حق این کار رو ندارم.
کتاب نوشتهها/خاطرات/موعظههای لینچ در باب موضوعات مختلفه. از باورش به مراقبه و این که صلح جهانی وجود داره، تا این که چهطور ایدهی فیلمهاش رو صید میکنه و یا خاطرات مختلف از روزهای زندگیش. تنها دلیلی که برای خوندنش داشتم این بود که لینچ کارگردان مورد علاقمه و دلم میخواست بفهمم دقیقا راجع به چی صحبت کرده؛ اما حالا باید بگم که خوشحالم که انتخابش کردم. تصویر غلطی که از شخصیتش، به دلیل تم و فضای تاریک فیلمهاش داشتم رو کاملا تغییر داد. یکی از ارزشمندترین چیزهایی هم که دوباره بهم یادآوری کرد، لزوم رنج نکشیدن بود. دلیلی بر این نیست که ما خودمون رو آزار بدیم تا بتونیم هنرمند باشیم و یا پر بشیم از حواس. شاید روشنضمیری و باز نگاه داشتن مغز، هزارانبار بهتر این کار رو برامون انجام بده.
کتاب نوشتهها/خاطرات/موعظههای لینچ در باب موضوعات مختلفه. از باورش به مراقبه و این که صلح جهانی وجود داره، تا این که چهطور ایدهی فیلمهاش رو صید میکنه و یا خاطرات مختلف از روزهای زندگیش. تنها دلیلی که برای خوندنش داشتم این بود که لینچ کارگردان مورد علاقمه و دلم میخواست بفهمم دقیقا راجع به چی صحبت کرده؛ اما حالا باید بگم که خوشحالم که انتخابش کردم. تصویر غلطی که از شخصیتش، به دلیل تم و فضای تاریک فیلمهاش داشتم رو کاملا تغییر داد. یکی از ارزشمندترین چیزهایی هم که دوباره بهم یادآوری کرد، لزوم رنج نکشیدن بود. دلیلی بر این نیست که ما خودمون رو آزار بدیم تا بتونیم هنرمند باشیم و یا پر بشیم از حواس. شاید روشنضمیری و باز نگاه داشتن مغز، هزارانبار بهتر این کار رو برامون انجام بده.
January 27, 2012
I recently finished reading this book "Catching the Big Fish", a very personal account of David Lynch's approach to creativity, and the role that meditation plays in it.
I have often felt that techniques like meditation may result in the bland art, due to lack of "pain", Mr Lynch is a very good example of how this is not the case.
In the book he writes:
"Anger and depression and sorrow are beautiful things in a a story, but they're like poison for the film maker or artist. They're like a vice grip on creativity. If you're in that grip you can hardly get out of bed, much less experience the flow of creativity and ideas. You must have clarity to create. You have to be able to catch ideas."
I think this is a statement that has struck a chord with a lot of people.
I have often felt that techniques like meditation may result in the bland art, due to lack of "pain", Mr Lynch is a very good example of how this is not the case.
In the book he writes:
"Anger and depression and sorrow are beautiful things in a a story, but they're like poison for the film maker or artist. They're like a vice grip on creativity. If you're in that grip you can hardly get out of bed, much less experience the flow of creativity and ideas. You must have clarity to create. You have to be able to catch ideas."
I think this is a statement that has struck a chord with a lot of people.
December 16, 2020
خب من خودم هیچ تجربهای از مراقبه و رسیدن به هشیاری و سعادت ندارم و تصمیمی هم ندارم فعلا تمرین کنم. و دقیقا تو این کتاب لینچ تماما از تجربه مراقبه و راه رسیدن به ایدههاش قبل از هر اثر میگه. و از اونجایی که عاشق لینچم با لذت تا انتها خوندم و حتی وسوسه هم میشدم ببینم مراقبه چیه. قسمتهایی هم که از فیلمهاش حرف میزد واقعا شاد میشدم. توئین پیکس، مخمل آبی، اینلند ایمپایر و ...
در انتها چیزی که یاد گرفتم ازش این بود که رویاها چقدر میتونن ارزشمند باشن و به خود آ :)
در انتها چیزی که یاد گرفتم ازش این بود که رویاها چقدر میتونن ارزشمند باشن و به خود آ :)
September 16, 2023
This is a very inspiring book, even though it is short. And I am very grateful to Lynch for this, he makes me believe in myself and move on. The book will be very useful for those involved in the creative field.
December 16, 2018
یک نفس خواندمش. مونولوگ نبود، دیالوگی بود که در آن یکی از طرفین که من خواننده باشم، سکوت کردهام، گاهگاهی در حاشیه صفحات چیزهایی مینویسم، کوچک.
یک سوم ابتدایی کتاب، بخشی که در باب تجارب لینچ از مراقبه بود، بسیار جذابتر از باقی کتاب بود. لینچ، با دیدگاهی هرمنوتیکی، اثر هنری را خودبسنده و حیاتمند میداند اما مهمتر، ادعای او مبنی بر آنکه حتا اگر نفمیم، درک کردهایم و بیش از آنچه میدانیم، فهمیدهایم برایم جالب توجه بود.
لینچ، بسیار از مراقبه میگوید، میستاید و به آن دعوت میکند. من ممانعت ذهنی عجیبی در برابر این امر دارم؛ این تفکر که همه اینها شیادی است، ابتذال است و مراقبه نوعی خودفریبی است که النهایه به حماقت بیشتر منجر میشود، دست از سرم بر نمیدارد؛ اما وقتی لینچ با آن کارنامه هنری درخشان و تحسینبرانگیزش از آن میگوید، وسوسه میشوم چندصباحی پیگیرش شوم، شاید اتفاقی بیافتد. در واقع هرچه با کتاب پیشتر میرفتم، کلام لینچ تاثیر بیشتری بر من میگذاشت و مرا به این فکر فرو میبرد که در میان این همه بطالت، آزمایش مراقبهای که او از آن دم میزند، راهگشا اگر نباشد تجربهای شکست خورده است بر پشته تجارب دیگر و البته، دلیل دیگری برای مخالفت!
فراموش نباید کرد این کتابی شخصی است درباب تجارب و راهکارهای شخصی. قرار نمیشود هرچه برای لینچ اسطورهای کارگر بوده، برای من هم کارگر شود. تقلید از اینها اتفاقا منجر به خود نبودن، بیگانگی از خود، میشود. در بهترین صورت، نمونهای کپی برداری شده از دیگری خواهی بود. اصالت خود را از دست میدهی و اگر موفق باشی حتا، توفیقات باسمهای است و ارزشی که باید ندارد. توفیق نیابی که خسران دنیا و آخرت است.
یک سوم ابتدایی کتاب، بخشی که در باب تجارب لینچ از مراقبه بود، بسیار جذابتر از باقی کتاب بود. لینچ، با دیدگاهی هرمنوتیکی، اثر هنری را خودبسنده و حیاتمند میداند اما مهمتر، ادعای او مبنی بر آنکه حتا اگر نفمیم، درک کردهایم و بیش از آنچه میدانیم، فهمیدهایم برایم جالب توجه بود.
لینچ، بسیار از مراقبه میگوید، میستاید و به آن دعوت میکند. من ممانعت ذهنی عجیبی در برابر این امر دارم؛ این تفکر که همه اینها شیادی است، ابتذال است و مراقبه نوعی خودفریبی است که النهایه به حماقت بیشتر منجر میشود، دست از سرم بر نمیدارد؛ اما وقتی لینچ با آن کارنامه هنری درخشان و تحسینبرانگیزش از آن میگوید، وسوسه میشوم چندصباحی پیگیرش شوم، شاید اتفاقی بیافتد. در واقع هرچه با کتاب پیشتر میرفتم، کلام لینچ تاثیر بیشتری بر من میگذاشت و مرا به این فکر فرو میبرد که در میان این همه بطالت، آزمایش مراقبهای که او از آن دم میزند، راهگشا اگر نباشد تجربهای شکست خورده است بر پشته تجارب دیگر و البته، دلیل دیگری برای مخالفت!
فراموش نباید کرد این کتابی شخصی است درباب تجارب و راهکارهای شخصی. قرار نمیشود هرچه برای لینچ اسطورهای کارگر بوده، برای من هم کارگر شود. تقلید از اینها اتفاقا منجر به خود نبودن، بیگانگی از خود، میشود. در بهترین صورت، نمونهای کپی برداری شده از دیگری خواهی بود. اصالت خود را از دست میدهی و اگر موفق باشی حتا، توفیقات باسمهای است و ارزشی که باید ندارد. توفیق نیابی که خسران دنیا و آخرت است.
August 11, 2020
خیلی مینیمال و آمریکایی بود اما نقل قولهاش و سبکش رو واقعا دوست داشتم
May 5, 2022
Над 30 години Дейвид Линч практикува Трансцедентална медитация и твърди, че тя играе ключова роля за работата му в киното и изкуството. Спомня си, че първият път, когато медитира, изпада в състояние на чисто блаженство - едновременно близко и познато, а в същото време ново и силно. Определя го като потапяне в океан на чисто съзнание, в който се заражда усещане за щастие.
Това му повлиява така, че десетилетия наред се захваща със задачите за деня след като медитира. Открива, че по този начин радостта от работата се увеличава, интуицията нараства, удоволствието от живота също, а отрицателните емоции избледняват.
В книгата си „Да уловиш голямата риба” той споделя техниките, с които развива съзнанието си, за да улови и осъществи идеите си. Отделя място и на някои биографични моменти - от желанието си да бъде художник до първите си стъпките в киното. Споменава и по- важни филмови проекти.
Книгата е изпълнена с вдъхновяващи
мисли:
„Има нещо вълшебно – и аз не знам защо – в това, да влезете в театър или кино, и да угасят с��етлините . Всичко е притихнало, завесите се разтварят. Те може би са червени, и попадате в различен свят.
Идеята е мисъл. Това е мисъл, която съдържа повече, отколкото смятате, когато тя се появи в главата ви. Но в този първи момент прехвърча искра.
Много обичам логиката на сънищата; обичам начина, по който се развиват. Но аз много рядко черпя идеи от тях. Много повече идеи ми идват докато слушам музика или просто се разхождам.
Ние сме като електрически крушки. Когато блаженството започне да расте вътре във вас, то е като светлина и огрява всичко наоколо.
Когато влезете в стая, където е имало скандал, усещането не е приятно. Чувствате го, дори скандалът да е приключил. А ако влезете в стая, където някой е медитирал, ще усетите блаженство. И това чувство е много пр��ятно."
Това му повлиява така, че десетилетия наред се захваща със задачите за деня след като медитира. Открива, че по този начин радостта от работата се увеличава, интуицията нараства, удоволствието от живота също, а отрицателните емоции избледняват.
В книгата си „Да уловиш голямата риба” той споделя техниките, с които развива съзнанието си, за да улови и осъществи идеите си. Отделя място и на някои биографични моменти - от желанието си да бъде художник до първите си стъпките в киното. Споменава и по- важни филмови проекти.
Книгата е изпълнена с вдъхновяващи
мисли:
„Има нещо вълшебно – и аз не знам защо – в това, да влезете в театър или кино, и да угасят с��етлините . Всичко е притихнало, завесите се разтварят. Те може би са червени, и попадате в различен свят.
Идеята е мисъл. Това е мисъл, която съдържа повече, отколкото смятате, когато тя се появи в главата ви. Но в този първи момент прехвърча искра.
Много обичам логиката на сънищата; обичам начина, по който се развиват. Но аз много рядко черпя идеи от тях. Много повече идеи ми идват докато слушам музика или просто се разхождам.
Ние сме като електрически крушки. Когато блаженството започне да расте вътре във вас, то е като светлина и огрява всичко наоколо.
Когато влезете в стая, където е имало скандал, усещането не е приятно. Чувствате го, дори скандалът да е приключил. А ако влезете в стая, където някой е медитирал, ще усетите блаженство. И това чувство е много пр��ятно."
March 3, 2022
خوانش: 1400.12.11
اندکی از زندگی دیوید لینچ در این کتاب بود و بخشهایی از ایدههای شکلگیری فیلمها. در کل کتاب خوبی بود و نیاز داشتم که چنین کتابی بخوانم. ناگفته نماند که مسائل مشکوک به شبهعلم هم در این کتاب بود که گمان نمیکنم خواننده را دچار انفعال و بیکنشی کند.
و صفحههای آخر کتاب به احترام جناب لینچ بعد مدتها مراقبه کردم و بدجوری چسبید... البته با قطعهی On the Nature of Daylight ساختهی ماکس ریشتر.
اندکی از زندگی دیوید لینچ در این کتاب بود و بخشهایی از ایدههای شکلگیری فیلمها. در کل کتاب خوبی بود و نیاز داشتم که چنین کتابی بخوانم. ناگفته نماند که مسائل مشکوک به شبهعلم هم در این کتاب بود که گمان نمیکنم خواننده را دچار انفعال و بیکنشی کند.
و صفحههای آخر کتاب به احترام جناب لینچ بعد مدتها مراقبه کردم و بدجوری چسبید... البته با قطعهی On the Nature of Daylight ساختهی ماکس ریشتر.
August 2, 2015
The idea of meditation never appealed to me. First, I had doubts I would be able to meditate at all since I am ‘hyper' 99% of the time. Second, I was afraid to, since I was thinking it could cool me down to the extend I will not be able to return to my ‘hyper’ state (that makes me super productive, coming up with ideas all the time, and I do like being like this). But, reading this book made me seriously reconsider my attitude towards meditation.
“If you have a golf-ball-sized consciousness, when you read a book you’ll have a golf-ball-sized understanding; when you look out of the window, a golf-ball-sized awareness, when you wake up in the morning, a golf-ball-sized wakefulness; and as you go about your day, a golf-ball-sized happiness. But if you can expand your consciousness, make it grow, then when you read that book, you’ll have more understanding, when you look out, more awareness, when you wake up, more wakefulness; and as you go about the day, more inner happiness".
And I should mention the book is much more than on meditation alone. Just two hours of your time and you’ll be reminded about things that matter (but somehow you keep forgetting those) and make you want to practice new techniques right away. Entrepreneurship has a lot to do with ideas. It also has a lot to do about what a person you are and what impact on the environment you have (to enlighten the team you need to be enlightened yourself, right?).
“if you want to catch little fish, you can stay in the shallow water. But if you want to catch a big fish, you’ve got to go deeper’.
Dive in!
“If you have a golf-ball-sized consciousness, when you read a book you’ll have a golf-ball-sized understanding; when you look out of the window, a golf-ball-sized awareness, when you wake up in the morning, a golf-ball-sized wakefulness; and as you go about your day, a golf-ball-sized happiness. But if you can expand your consciousness, make it grow, then when you read that book, you’ll have more understanding, when you look out, more awareness, when you wake up, more wakefulness; and as you go about the day, more inner happiness".
And I should mention the book is much more than on meditation alone. Just two hours of your time and you’ll be reminded about things that matter (but somehow you keep forgetting those) and make you want to practice new techniques right away. Entrepreneurship has a lot to do with ideas. It also has a lot to do about what a person you are and what impact on the environment you have (to enlighten the team you need to be enlightened yourself, right?).
“if you want to catch little fish, you can stay in the shallow water. But if you want to catch a big fish, you’ve got to go deeper’.
Dive in!
March 19, 2012
While providing some clear, lucid insights into his creative process, how he worked before discovering transcendental meditation, and interesting trivia such as descriptions of happy accidents on how his films are made and what Kubrick's favourite film was ("Eraserhead", according to Lynch), there's also a downside.
Lynch does get me interested in transcendental meditation, but the theme is so regurgitated and repeated throughout the entire book that he feels a bit like a cult member trying to lure you in. It's very "transcendental meditation can cure anything, make you do anything, will overcome anything". I particularly disliked the chapter where you're to imagine you're the Empire State Building and transcendental meditation is electric gold; just swap the junk in all your rooms for the electric gold and you're all good. Yeah.
To me, it all reeks of an empty promise, mainly because Lynch doesn't explain how transcendental meditation works. And that knowledge, my dears, is expensive to attain.
So, if you can shut the lid on that all-permeating aspect of the book, Lynch does bring interesting stream-of-consciousness stuff to the table, especially on how he's overcome obstacles in his creative process and how he seems very open to new things that influence and come to him.
Lynch does get me interested in transcendental meditation, but the theme is so regurgitated and repeated throughout the entire book that he feels a bit like a cult member trying to lure you in. It's very "transcendental meditation can cure anything, make you do anything, will overcome anything". I particularly disliked the chapter where you're to imagine you're the Empire State Building and transcendental meditation is electric gold; just swap the junk in all your rooms for the electric gold and you're all good. Yeah.
To me, it all reeks of an empty promise, mainly because Lynch doesn't explain how transcendental meditation works. And that knowledge, my dears, is expensive to attain.
So, if you can shut the lid on that all-permeating aspect of the book, Lynch does bring interesting stream-of-consciousness stuff to the table, especially on how he's overcome obstacles in his creative process and how he seems very open to new things that influence and come to him.
May 21, 2018
دیوید لینچ در این کتاب سعی داره از تجربیاتش در مورد مدیتیشن حرف بزنه. شاید در نگاه اول کل فصول کوتاه کوتاه مرتبط با مدیتیشن نباشه اما دقیقا سعی داره بگه ایدههای آثارش چطور براش هویدا میشن و چطور مدیتیشن در طول روز و زندگی روزمره بهش کمک کرده. لینچ از شیرجه عمیق به درون خویش حرف میزنه و ما رو تشویق میکنه برای زندگی بهتر، دنیایی بهتر، شکوفایی و خلاقیت به مدیتیشن رو بیاریم و خودش هم بنیاد خیریهای تشکیل داده که کمک میکنه به مدارس مناطق مختلف آمریکا برای رسیدن به آموزش آگاهی محور و صلح جهانی از طریق مدیتیشن و تمامی پول فروش این کتاب هم در اون بنیاد خرج میشه.
September 30, 2020
• Kutija i ključ •
“O njima nemam nikakvu predstavu.”
-
koliko ja samo OBOŽAVAM ovo genija
ovo je knjiga puna mudrosti i saveta, iskustava, događaja sa snimanja filmova, razmišljanja na razne teme, prožeta Linčovom (sada već opšte poznatom) ljubavi prema transcendentalnoj meditaciji
šta bih dao za jednu kafu sa ovim čovekom i jedan razgovor, ma samo jednu rečenicu da progovorim sa njim
“O njima nemam nikakvu predstavu.”
-
koliko ja samo OBOŽAVAM ovo genija
ovo je knjiga puna mudrosti i saveta, iskustava, događaja sa snimanja filmova, razmišljanja na razne teme, prožeta Linčovom (sada već opšte poznatom) ljubavi prema transcendentalnoj meditaciji
šta bih dao za jednu kafu sa ovim čovekom i jedan razgovor, ma samo jednu rečenicu da progovorim sa njim
August 28, 2007
david lynch read this to me (on my ipod). does that count as reading it? it pretty much kills me. it has become regular car reading.
March 22, 2020
WTF did I just read?
Our mighty, intimidating Lynch has written a beautiful nonsense!
Our mighty, intimidating Lynch has written a beautiful nonsense!
August 7, 2023
به نظرم این میزان از تمرکز روی مراقبه عجیبه، دیوید لینچ هم عجیبه. :)))
October 29, 2023
T R A N S C E N D E N T A L M E D I T A T I O N
April 5, 2019
سالها از عشق من به دیوید لینچ میگذرد. شاید ده، پانزده سال پیش بود که فیلمهای #کلهپاککن و #مالهالند_درایو را دیدم. همهچیز این کارگردان آمریکایی عجیب و پیچیده بود، داستان، کاراکترها، استایلهاشون، و اتفاقاتی که میافتاد همه تلخ و تاریک و سیاه بودند.
سالها از عشق من به کتابهای خاطرات میگذرد. تا جایی که میشناختم و میتوانستم میخریدم و میخواندمشتن. همیشه دوست داشتم بدانم در پس زندگی این آدمهای معروف با داستانهای پیچیدهشان چه میگذرد.
تنها چهار ماه است که عاشق یوگا شدهام. و ببینید چه کتابی پیدا کردم. خاطرات دیوید لینچ و تاثیر یوگا و مدیتیشن بر زندگی او.
در صفحات مختلف جملاتی از اوپانیشادها ذکر کرده مثل:« تمام آسمان را در دستمالی کوچک پیچیدن آسانتر است از رسیدن به شادی حقیقی بدون شناخت خود.»
و بعد از خودش گفته که : «مراقبه را زمانی شروع کردم که پر از ترس و نگرانی بودم. در خودم احساس خشم و افسردگی داشتم.»
همیشه برای من سوال بوده که شخصی با این همه فیلمهای تلخ و داستانهای گزنده چطور توانسته تا الان خودش را سرپا نگه دارد. راستش را بخواهید صحبت کردن از تاریکی و ناامیدی ناخودآگاه انسان را به درون خود میکشاند. مانند سیاهچاله میماند و تو را جزیی از خودش میکند. اما #لینچ در این کتاب توضیح داده با کشف مراقبه، به سعادت و شادی درونی رسیده و پس از آن بهتر توانسته کارهایش را انجام دهد.
در مورد اینکه چرا همچنان فیلمهایش تلخند هم گفته چون ما بازتابدهنده جهان پیرامونمان هستیم. و قصدش از فیلمهایش تنها همین است.
من از خواندن کتاب کلی درس یاد گرفتم. یک سازمان بوجود آورده که مدیتیشن را به بچهها یاد بدهند. چون معتقد است آموزش خودشناسی باید از کودکی آغاز شود.
کتاب کلی بخشهای شگفتانگیز دیگر دارد که البته خودتان باید بخوانید و کشف کنید.
سالها از عشق من به کتابهای خاطرات میگذرد. تا جایی که میشناختم و میتوانستم میخریدم و میخواندمشتن. همیشه دوست داشتم بدانم در پس زندگی این آدمهای معروف با داستانهای پیچیدهشان چه میگذرد.
تنها چهار ماه است که عاشق یوگا شدهام. و ببینید چه کتابی پیدا کردم. خاطرات دیوید لینچ و تاثیر یوگا و مدیتیشن بر زندگی او.
در صفحات مختلف جملاتی از اوپانیشادها ذکر کرده مثل:« تمام آسمان را در دستمالی کوچک پیچیدن آسانتر است از رسیدن به شادی حقیقی بدون شناخت خود.»
و بعد از خودش گفته که : «مراقبه را زمانی شروع کردم که پر از ترس و نگرانی بودم. در خودم احساس خشم و افسردگی داشتم.»
همیشه برای من سوال بوده که شخصی با این همه فیلمهای تلخ و داستانهای گزنده چطور توانسته تا الان خودش را سرپا نگه دارد. راستش را بخواهید صحبت کردن از تاریکی و ناامیدی ناخودآگاه انسان را به درون خود میکشاند. مانند سیاهچاله میماند و تو را جزیی از خودش میکند. اما #لینچ در این کتاب توضیح داده با کشف مراقبه، به سعادت و شادی درونی رسیده و پس از آن بهتر توانسته کارهایش را انجام دهد.
در مورد اینکه چرا همچنان فیلمهایش تلخند هم گفته چون ما بازتابدهنده جهان پیرامونمان هستیم. و قصدش از فیلمهایش تنها همین است.
من از خواندن کتاب کلی درس یاد گرفتم. یک سازمان بوجود آورده که مدیتیشن را به بچهها یاد بدهند. چون معتقد است آموزش خودشناسی باید از کودکی آغاز شود.
کتاب کلی بخشهای شگفتانگیز دیگر دارد که البته خودتان باید بخوانید و کشف کنید.
Displaying 1 - 30 of 1,579 reviews